Categories Psychologia

Jak nie powielać dysfunkcyjnych schematów, wychowując dzieci?

Czym jest rodzina dysfunkcyjna? Jaki ma wpływ na wychowanie dzieci? Jak nie powielać dysfunkcyjnych schematów, wychowując dzieci? I jakie są role dzieci w rodzinie?

O tym opowie dziś Zuzanna Kuhl – mediatorka rodzinna, mentorka oraz Coach. Serdecznie zapraszam do lektury! role dziecka w rodzinie dysfunkcyjnej

Jak wychowywać dzieci bez powielania dysfunkcyjnych schematów?

Niedoskonała Mama: Jak zdefiniować dysfunkcyjną rodziną? Czym jest rodzina dysfunkcyjna?

Zuzanna Kuhl: Najpierw zobaczmy co o obowiązkach rodziców mówi Kodeks Rodzinny i opiekuńczy: „Rodzice co do zasady sprawują władzę rodzicielską nad swoimi niepełnoletnimi dziećmi. Oznacza to w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. (…) Obowiązani są troszczyć się o jego fizyczny i duchowy rozwój”.

Dysfunkcyjna rodzina zatem, to taka, w której nie szanuje się dziecka np. stosując psychiczną, fizyczną i seksualną przemoc, zaniedbując je, albo przeciwnie, nie dając mu wolności, hamując samodzielność i kontrolując, uzależniając tym samym dziecko od siebie. Nie zawsze łatwo określić czy Twoi rodzice są, lub byli toksyczni. Nie każdy trudny związek z rodzicami świadczy o tym, że są oni emocjonalnie destrukcyjni. Możesz to sprawdzić odpowiadając na poniższe pytania.

  1. Czy w Twoim dzieciństwie rodzice mówili Ci, że jesteś niedobry lub bezwartościowy? Czy używali wobec Ciebie wyzwisk? Czy ciągle Cię krytykowali?
  2. Czy rodzice używali siły fizycznej aby Cię utrzymać w ryzach? Czy dostawałeś od nich lanie?
  3. Czy Twoi rodzice pili lub zażywali inne środki odurzające narkotyków? Czy czułeś się zakłopotany, przestraszony, dotknięty, lub zawstydzony z tego powodu?
  4. Czy Twoi rodzice przeżywali stany depresyjne, lub zamykali się przed Tobą z powodu własnych emocjonalnych problemów, lub umysłowej czy fizycznej choroby?
  5. Czy musiałeś opiekować się rodzicami z powodu ich problemów?
  6. Czy rodzice zrobili coś co miało być utrzymane w tajemnicy? Czy byłeś w jakiś sposób seksualnie wykorzystywany?
  7. Czy zazwyczaj bałeś się swoich rodziców?
  8. Czy bałeś się wyrazić swoją złość na nich? 

Rodzina dysfunkcyjna – przyczyny

Zuzanna Kuhl: Zdecydowana większość toksycznych zachowań to wynik zaburzonego poczucia wartości spowodowanego przez dysfunkcyjne dzieciństwo, dlatego właśnie toksyczne zachowania podróżują z pokolenia na pokolenie. Nasi rodzice są toksyczni, bo toksyczni byli ich rodzice itd. To znaczy też, że i my mamy tendencję do toksycznych zachowań.

Wychowując się w dysfunkcyjnej rodzinie wchodzimy w relacje z poziomu strachu, co z kolei prowadzi do kontroli i manipulacji. Kluczem pracy nad sobą jest pożegnanie się ze strachem dzieciństwa (tu polecam pracę z Wewnętrznym Dzieckiem) i wchodzenie w relacje z poziomu Dorosłego, który widzi rzeczywistość bez szkodliwego filtra wyniesionego z toksycznego domu.

Rodzina dysfunkcyjna a wpływ na przyszłość

Niedoskonała Mama: Dysfunkcyjne schematy mają ogromny wpływ na dzieci nie tylko w okresie ich dzieciństwa, ale w przyszłości. Bardzo często zdarza się, że osoby te powielają je, wychowując swoje dzieci. Jak nie powielać dysfunkcyjnych schematów, wychowując dzieci? Czy istnieją na to skuteczne sposoby?

Zuzanna Kuhl: Przerwanie dysfunkcyjnej historii naszej rodziny jest możliwe. Żeby to zrobić, powinnyśmy się przyjrzeć naszym mechanizmom dostosowawczym, które wykształciłyśmy w dzieciństwie. Tu najbardziej efektywna jest terapia, która jest nastawiona na odczytywanie filtrów i wzorców wyniesionych z domu, naszych niewspierających przekonań i dysfunkcyjnych zachowań w relacjach z innymi.

Zwracajmy uwagę na sytuacje, w których reagujemy bardzo emocjonalnie i czujemy, że emocje przejmują nad nami kontrolę – to są zazwyczaj zachowania mające swoje źródło w dysfunkcyjnym dzieciństwie. Te sytuacje powinny być punktem wyjścia w terapii, najlepiej z terapeutą pracującym z syndromem DDD (dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych), którego objawy są takie same jak DDA. 

Serdecznie dziękuje za rozmowę „jak nie powielać dysfunkcyjnych schematów, wychowując dzieci”, wyjaśnienie takich zagadnień, jak rodzina dysfunkcyjna i role dziecka w rodzinie dysfunkcyjnej. Zapraszam do zapoznania się ze stroną Pani Zuzanny oraz profilami w mediach społecznościowych.

1 comment

Joanna Kadej says:

Temat szeroki jak rzeka. Zaczytałam się. Rodzic to tak wiele znacząca osoba w życiu każdego człowieka. Dziecko również. Natomiast predyspozycje jak widać bywają różne. Samo życie. Piękny artykuł.

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *